De CD dient in Gelderland een lijst met tien kandidaten in. Omdat vier van hen geen schriftelijke instemming met hun kandidatuur geven worden zij van de lijst geschrapt. Van de zes resterende kandidaten waren er drie hiervoor nog onbekend als CD’er en lopen de andere drie al wat langer bij de partij rond. Er bevind zich één vrouw op de lijst. De drie bekende kandidaten komen uit Arnhem en de drie nieuwkomers uit Doetinchem (twee) en Tiel.
Gelderland is in twee kieskringen opgedeeld, Nijmegen en Arnhem. Voor elke kring heeft men tenminste dertig ondersteunende handtekeningen nodig. In beide kringen is het de CD niet zonder ronselpraktijken gelukt om dit aantal te halen. Ook vorig jaar kwam de partij hier in de problemen met de handtekeningen. De huidige lijsttrekker Henny Selhorst werd gearresteerd toen hij met heroïne een aantal verslaafden omkocht voor een krabbel. Omdat hij vervolgens in de cel zat kon hij de kandidatenlijst niet in levende lijve indienen en werd deze door een ander naar de gemeente gefaxt. Deze gefaxte lijst werd niet geaccepteerd en de CD kon vorig jaar dus niet meedoen in de kring Nijmegen.
Wanneer we naar de huidige kandidatenlijst kijken zien we Hendrikus Gerardus Theodorus (Henny) Selhorst (1951) uit Arnhem zelf weer bovenaan staan. Selhorst duikt in 1994 bij de CD op als lijsttrekker bij de raadsverkiezingen in Arnhem en wordt gekozen. Hij heeft dan al een strafblad wegens diefstal en zendpiraterij. Ook doen er zeer sterke geruchten de ronde dat hij betrokken is bij handel in drugs. Bij zijn installatie legt hij de eed af om vervolgens vier jaar lang geen woord meer te zeggen. Een maand na zijn beëdiging wordt Selhorst voor de eerste keer tijdens zijn raadslidmaatschap gearresteerd wegens handel in drugs. Hiervoor wordt hij veroordeeld tot zes maanden cel, waarvan twee voorwaardelijk. In juni 1995 wordt hij in hoger beroep wederom veroordeeld wegens drugshandel. Tien dagen na deze veroordeling wordt hij opnieuw gearresteerd wegens handel in drugs. Deze keer komt hij er minder genadig van af. Hij zit twee maanden in voorarrest en wordt tot anderhalf jaar cel en 15.000 gulden boete veroordeeld. Deze tweede arrestatie is voor de CD reden om hem uit de partij te gooien. Selhorst geeft zijn raadszetel echter niet op omdat hij hier 1500 gulden per maand verdient. Het CD-royement blijkt echter niet erg principieel want vanaf medio 1997 mag hij van Janmaat weer namens de CD in de raad zitten. Volgens Janmaat kan hij terugkeren, omdat de bewijsvoering erg mager was en de overheid zelf ook in drugs handelt (de parlementaire onderzoekscommissie Van Traa had vlak hiervoor onthuld dat de Nederlandse politie in diverse opsporingsonderzoeken grote hoeveelheden drugs Nederland binnen had laten smokkelen). Ondanks zijn op zijn zachtst gezegd bezwaarde verleden staat Selhorst in 1998 kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen in Arnhem en voor de parlementsverkiezingen namens de CD. Om voor voldoende ondersteunende handtekeningen te zorgen ronselt hij bij daklozen en drugs-verslaafden. Wanneer hij in Nijmegen handtekeningen koopt in ruil voor harddrugs wordt hij wederom gearresteerd. Hij wordt hiervoor veroordeeld tot vijf maanden, waarvan twee voorwaardelijk.
Intussen voert Selhorst ook nog een reeks processen tegen de gemeente Arnhem, die vanaf eind 1997 zijn raadsvergoeding niet meer betaalde wegens wanprestatie. Selhorst krijgt uiteindelijk gelijk van de Raad van State en de gemeente moet zijn vergoeding alsnog betalen.
Als enige vrouw is ook Selhorst’s echtgenote Everdina Selhorst-van Beersum (1929) van de partij. Ze staat echter wel op de allerlaatste plek. Een andere bekende naam vinden we op de tweede plek.
Tom Gerard Worm (1951) uit Arnhem wordt na de gemeenteraadsverkiezingen in 1994 de fractie-assistent van Selhorst. In september 1997 doet de gemeente Arnhem aangifte omdat hij hen voor 8.000,- heeft opgelicht. Worm bestelde veel telecommunicatie-apparatuur via de telefoonrekening van de fractiekamer van de CD. De gemeente moest hier vervolgens de kosten van betalen. Worm was overigens al enkele malen eerder berecht en veroordeeld voor oplichting en verduistering. In 1986 kreeg hij anderhalf jaar cel voor de verduistering van 350.000 gulden van de Stichting Bijstand Buitenlandse Werknemers Arnhem.
Van de overige namen op de lijst is alleen C. Overdorp uit Nijmegen nog een oude bekende. Zijn kandidatuur vervalt echter omdat hij bij de vier hoort die geen instemmingsverklaring inleverden. Ingenieur C.A. Overdorp (1926) uit Nijmegen is begin jaren tachtig actief voor de Centrumpartij (CP). Van 1988 tot 1994 is hij lid van het Comité van Aanbeveling van het extreem-rechtse Appèl Bestrijding Criminaliteit. In de jaren negentig heeft hij contacten met de CD en het Nederlands Blok. Dit resulteerde vorig jaar al in een ondersteunende handtekening voor de CD en nu dus in een mislukte kandidaatstelling.
De Ondersteuners
Arnhem
Toen de periode begon waarop de handtekingzetters op het gemeentehuis moesten verschijnen om te tekenen, werd het al snel duidelijk dat Selhorst opnieuw bezig was met ronselpraktijken. Medewerkers van het Gelders Centrum voor Verslavingszorg en bezoekers van de verslaafdensociëteit meldden dat de man actief was bij de soos aan de Westervoortsedijk in de stad. Hij bood hier 25,- aan diverse verslaafden, in ruil voor hun steunverklaring. Een woordvoerster van de gemeente verklaart desgevraagd dat Selhorst diverse malen met een dergelijke ‘kiezer’ op het hoofdstembureau verschenen is. Andere verslaafden waren helemaal niet gediend van deze actie. In de sociëteit en bij de methadonpost beklaagden ze zich over de ronselpraktijken. Als we een blik werpen op de lijst van 33 ondersteuners blijkt inderdaad dat vijf van hen op het adres van het Consultatiebureau voor Alcohol en Drugs in deze straat ‘woont’.
Toch staat de lijst niet helemaal vol met gekochte handtekeningen. Een aantal ondersteuners is al wat langer bekend als CD’er. C.L. Bouwman (1937), A. van Verseveld (1966) en C. Mosselman (1948) stonden in 1994 kandidaat voor de partij bij de Arnhemse raadsverkiezingen. Ook drie van de huidige kandidaten ondersteunen hun eigen lijst, waarmee het aantal zekere CD’er in ieder geval zes is. Verder tekenen nog acht mensen die alleen maar bekend zijn van hun handtekening van vorig jaar. Omdat er toen ook geronseld is door Selhorst en consorten kan dit moeilijk als referentie gezien worden. Ze kunnen immers voor beide keren betaald zijn. Over de veertien nog niet genoemde CD-steuners is weinig te zeggen.
Nijmegen
Ook in Nijmegen is de CD actief geweest met het ronselen onder verslaafden en daklozen. Medewerkers van het Gelders Centrum voor Verslavingszorg (GCV) melden al voordat de termijn voor inlevering goed en wel begonnen is, dat de CD zich tot de verslaafden aan het wenden is. Twee van de ondersteuners staan inderdaad ingeschreven in het Sociaal Centrum de Hulsen, de officiële daklozenopvang. Maar liefst negen ondertekenaars komen van de Franckenstraat 31, het adres van het GCV. De CD’ers boden ook hier 25,- per handtekening.
Van een vijftal mensen is het waarschijnlijker dat zij wel uit politieke motivatie voor de partij tekenden. De geschrapte kandidaat Overdorp tekent, en ook zijn vrouw S.C.M. Overdorp-van Latum uit Nijmegen steunt, net als vorig jaar, de partij. Ook zij zat begin jaren tachtig bij de CP. C.C. Caro uit Tiel was in de jaren zeventig sympathisant van de fascistische Vlaamse organisatie Were-Di (Weert U) en twee andere CD-steuners zette al eens eerder een handtekening.
De overige veertien steuners in Nijmegen zijn grotendeels onbekend. In totaal behaalde de partij hier precies het aantal wat zij minimaal nodig hadden, dertig dus.
Terug naar overzicht
